رئیس سازمان غذا و دارو، ویژیلانس و گزارش دهی عوارض دارویی را حلقه مفقوده نظارت در نظام سلامت خواند و بر لزوم توجه به این موضوع از سوی پزشکان، پرستاران و مردم به عنوان مصرف کننده کالاهای سلامت تاکید کرد.
به گزارش خبرگزاری سلامت، دکتر مهدی پیرصالحی روز چهارشنبه در نخستین همایش ویژیلانس محصولات سلامت محور که در هتل قلب برگزار شد، افزود: موضوع ویژیلانس دارویی از دهه ۷۰ مطرح بوده و کمیتههای آن در صنعت دارویی کشور فعال است. در عینحال حوزه ویژیلانس باید به همه کالاهای سلامت ارتقا یابد.
وی با بیان اینکه ویژیلانس چشم بیدار و گوش شنوایی نظام سلامت است، تاکید کرد: بحث گزارش دهی را باید جدی بگیریم. جمعآوری دادهها و گزارشدهی عوارض دارو توسط پزشکان، پرستاران و مصرفکنندگان، نه تنها سلامت و ایمنی مردم را تضمین میکند، بلکه مسیر ارتقای کیفیت و صادرات داروهای ایرانی و متناسب با استانداردهای جهانی را هم هموار میسازد.
پیرصالحی همچنین بر نقش ویژیلانس در ارتقای اعتماد عمومی، ارتقای استانداردهای سازمان و همچنین صادرات داروهای ایرانی تاکید کرد و گفت: ویژیلانس به نوعی پشتیبانی از تولید ملی است و با جمعآوری دادههای بیشتر میتوان از کیفیت محصولات ایرانی دفاع کرد و از طرفی به ارتقای صادرات نیز کمک کرد.
معاون وزیر بهداشت تصریح کرد: ممکن است با ویژیلانس بخشی از هزینههای ارتقای کیفیت برای تولیدکنندگان افزایش یابد، اما این هزینه نباید به عنوان بار مالی دیده شود، بلکه یک سرمایهگذاری استراتژیک برای ارتقای کیفیت، افزایش اعتماد مردم و دسترسی به بازارهای بینالمللی است.
پیرصالحی با اشاره به اهمیت مطالعات پس از ورود دارو به بازار (PMS)، PMQC و PSUR گفت: ویژیلانس دارویی باید با دیدگاهی نو و فرهنگی جدید انجام شود تا به یک مسئولیت اجتماعی برای همه فعالان حوزه سلامت تبدیل شود.
وی با اشاره به مباحث مطرح درباره کیفیت داروهای بویژه داروهای تولید داخل گفت: بسیاری از مشکلات داروهای ایرانی در گفتوگوهای شفاهی شنیده میشود، اما متاسفانه گزارش مکتوبی در این زمینه وجود ندارد. اگر مشکلات به موقع گزارش شود، میتوان از بروز بحرانهای جدی جلوگیری کرد.
رئیس سازمان غذا و دارو همچنین با بیان اینکه ویژیلانس، حلقه مفقوده بین نظارت پیشینی و پسینی است، افزود: ویژیلانس باعث ارتقای ایمنی و سلامت فرآورده است و ما به عنوان ناظر باید دقت بیشتری داشته باشیم. از طریق گزارشهای دقیق میتوان مشکلات را شناسایی و اصلاح کرد و اگر لازم باشد محصولی از بازار جمعآوری شود، لیبل اصلاح شود یا پروتکل درمانی تغییر کند. تمامی این اقدامات مستلزم دادهها و اطلاعاتی است که باید از سوی پزشکان، پرستاران و حتی مصرفکنندگان به سازمان میرسد.
نظر شما